Een gedetailleerd cashflowschema

Globaal zijn er twee soorten financiële schema's te onderscheiden: cashflow- en amortisatieschema's.

Bij cashflowschema's is sprake van een continue in- en uitstroom aan cashflows, zonder dat sprake is van een duidelijk gemarkeerd eindpunt.

Dit is bij amortisatieschema's, waarbij het doel is om een schuld te delgen of een lening af te lossen, wel het geval: een amortisatieschema kent (doorgaans) een eindsaldo van 0.

Cashflowschema's en financiële functies

Met behulp van de functies TW en HW kunnen we de eind- respectievelijk de contante waarden van regelmatige reeksen cashflows berekenen. Hiervoor verwijzen we naar Vijf basisfuncties: BET, HW, NPER, RENTE, TW.

Daarnaast zagen we in Berekening NCW en IR bij vaste periodiciteit: voorbeeld 1 hoe we – met behulp van de functies NHW en IR – de contante waarde en de interne rentabiliteit kunnen bepalen van geldstromen met een vaste periodiciteit.

In Berekening NCW en IR bij niet-vaste periodiciteit: voorbeeld 1 zagen we dat we met de functies NHW2 respectievelijk IR.SCHEMA hetzelfde kunnen doen voor geldstromen met een niet-vaste periodiciteit.

Met een gedetailleerd cashflowschema zijn we in staat om op dagbasis (kolom A) zowel betalingen (kolom B) als opnames (kolom C) te verwerken. Het schema is te beschouwen als een zelf ontwikkeld bankafschriftmodel waarmee we saldi en rentekosten kunnen narekenen. Het model werkt in kolom G – bij de berekening van de tussentijdse saldi – met de functie TW(rente;aantal_termijnen;bet;hw;type_getal).

Het schema werkt met aparte percentages voor debet- (= rood) en creditstanden in de kolommen D en E.

Invulling van kolom G vindt, met behulp van de functie TW en uitgaande van cel G4 als voorbeeld, als volgt plaats:

ofwel:

Als het voorafgaande saldo positief is (in dit geval G3) wordt uitgegaan van het rentepercentage in kolom D, indien negatief van het percentage in kolom E.

De rentekosten in kolom worden hierna als volgt berekend in F4: