Belangrijkste investeringsbeslissingsmethoden op een rij

Samenvatting

Goede besluitvorming over voorgenomen investeringen binnen uw organisatie is afhankelijk van drie factoren, namelijk goede informatie, een goede methodiek, waarin kosten, baten en risico's kunnen worden afgewogen, en iemand die op basis van deze informatie de juiste beslissing kan nemen.

In dit artikel worden verschillende methodieken voor het nemen van investeringsbeslissingen onder de loep genomen. Een veelgebruikte standaardindeling hierbij is een onderscheid naar financiële methoden, ratiomethoden en multicriteriamethoden.

Achtereenvolgens worden kort besproken:

• de financiële (of klassieke) methoden: terugverdientijd, return on investment, netto contante waarde en economic value added;
• de ratiomethoden: return on management en total cost of ownership;
• de multicriteriamethode: de information economics-methode.

Bij elke methodiek wordt toegelicht wanneer deze wordt toegepast en wat de voor- en nadelen ervan zijn.

Terugverdientijd, return on investment, netto contante waarde en economic value added

Er is een aantal klassieke benaderingen voor investeringsvoorstellen. Voor deze methoden geldt: hoe kleiner de verandering – teweeggebracht door de betreffende investering – hoe beter toepasbaar. Het effect op de markt moet namelijk redelijk zeker zijn, willen de klassieke methoden toereikend zijn. Daarnaast moeten alle kosten, baten en risico's in geld uit te drukken zijn. In veel gevallen ontbreekt echter deze zekerheid, aangezien er steeds vernieuwingen plaatsvinden, zoals nieuwe producten die worden aangeboden en/of nieuwe markten die worden aangeboord. Toch wordt een groot deel van de investeringsbeslissingen gebaseerd op puur financiële benaderingen ...